کرونا نشان داد باید در پی ارتقای نظام سلامت بود نه کشورگشایی و تحریم و جنگ - وبلاگ پارسی

به گزارش وبلاگ پارسی، یک حقوقدان گفت: کرونا نشان داد که هنوز جامعه جهانی، آمادگی مقابله با یک بیماری اپیدمی را ندارد و بهتر است کشورها به جای اینکه به کشورگشایی، تحریم و جنگ بپردازند به دنبال ارتقای نظام سلامت باشند.

هوشنگ پوربابایی در گفت وگو با وبلاگ پارسی در ارتباط با آشکار شدن ماهیت ضدبشرمحبت آمیز کشورهایی هم چون ایالات متحده امریکا با شیوع ویروس کرونا، گفت: حقوقی در کنوانسیون های بین المللی مثل کنوانسیون حقوق مدنی و سیاسی و اعلامیه حقوق بشر مبنی بر حق سلامت وجود دارد. حق سلامت یکی از حقوق شناخته شده افراد فارغ از نژاد، دین و... است و یکی از شاخص هایی است که برای کشورها مهم تلقی می گردد، یعنی خدمات بهداشتی ارائه شده در یک جامعه نشان دهنده اهمیت قائل شدن آن جامعه به افرادش است.

وی با بیان این که در کشورهای پیشرفته مثل امریکا و کشورهای اروپای غربی معمولا اولویت اول انتخاب سیاستمدارشان این است که چقدر به بهداشت و تامین اجتماعی افراد اهمیت می دهند گفت: نظام بیمه، سلامت و تامین اجتماعی معین نماینده سیاستمدارهای دنیا است پس با در نظر دریافت این شرایط، نظام سلامت برای دنیا نیز اهمیت فوق العاده ای دارد و اگر سیاست به معنای عام در نظام سلامت دخالت کند مانع از اهمیت دادن سیاستمدارها به حقوق بشر است یعنی اگر سیاستمدارها فقط در شعارهای ملی شان به سلامت بپردازند و در سیاست فراملی با اعمال تحریم ها و این قبیل کارها سلامت افراد و کشورها را به خطر بیندازند، از حقوق بشر دوری و اجتناب نموده اند.

پوربابایی اضافه نمود: در اپیدمی کرونا کشورهای دنیا سعی نموده اند به هم یاری های فوق العاده ای بنمایند که این نشان دهنده اهمیت دادن یک کشور به سلامت افراد است ولی اگر در این فاصله سیاستمدارها با یکدیگر اختلاف پیدا نمایند و سلامت افراد به خطر بیفتد، نظام حقوق بشر از بین می رود و معنای متعالی خودش را از دست خواهد داد. بنابراین کشورهایی که چه با اعمال تحریم ها و چه با انجام ندادن یاری های بشر محبت آمیز پایه گذار یا استمرار بخش ادامه بیماری کرونا باشند، ادعای حقوق بشرشان ادعایی بیش نیست و احتیاج است که در شرایط فورس ماژور کشورها دست از اعمال تحریم ها بردارند و نظام سلامت را تامین نمایند.

این حقوقدان اظهار داشت: هم چنین ممکن است برخی از کشورها در شعائر ادعا نمایند که اقلام بهداشتی خارج از دایره تحریم است اما در عمل راهکارهایی را انتخاب نمایند که مانع از ارسال تجهیزات گردد مثلا اگر ما بخواهیم مواد ضدعفونی نماینده، ماسک و تجهیزات پزشکی تهیه کنیم اما شرایط انتقال آن را از سایر کشورها نداشته باشیم خودش مصداق تحریم است. تحریم فقط به اسم نیست، تحریم یعنی اجازه برطرف موانع ورود کالاها به کشوری داده نگردد.

وی در ارتباط با پیگیری واردات تجهیزات پزشکی به وسیله حقوق بین الملل گفت: کشورهای دنیا باید به قطعنامه ای که سازمان ملل متحد بعد برجام تصویب کرد متکی باشند و براساس آن عمل نمایند و تحریم های یکجانبه امریکا نمی تواند مانعی باشد. بنابراین اگر ایران وارد معامله با کشوری شد و آن کشور خلاف قطعنامه بین الملل سازمان ملل عمل کرد، ایران می تواند به شورای امنیت سازمان ملل شکایتش را با مستندات کامل اعلام کند.

پوربابایی در خاتمه گفت: کرونا نشان داد که هنوز جامعه دنیای، آمادگی مقابله با یک بیماری اپیدمی را ندارد و با این همه کوشش برای کشورگشایی و استثمار نوین، راهی برای موفقیت به دست نیاورده است و هنوز نظام سیاسی و سلامت ما پیشرفت لازم را ننموده است و بهتر است کشورها به جای اینکه به کشورگشایی، تحریم و جنگ بپردازند به دنبال ارتقای نظام سلامت باشند.