ویلیام شکسپیر در کدام محله های لندن زندگی می کرد؟ - وبلاگ پارسی

به گزارش وبلاگ پارسی، همه ما می دانیم که شکسپیر عادت داشت در منطقه بنک ساید (Bankside) وقت بگذراند. سالن نمایش بازسازی شده گلوب (Globe) سرنخ بزرگی برای دست یافتن به محل زندگی این شاعر و نویسنده بزرگ است. اما این نمایشنامه نویس در هنگام عصر به کدام خانه می رفت؟ کجا می نشست و مشغول نوشتن نمایش نامه های خود می شد؟ حالا معین شده است که شکسپیر در طول اقامت 20 ساله خود در لندن، هم در شمال و هم در جنوب این شهر زندگی می کرده است.

روزهای بیشاپسگیت

سال های اولیه زندگی شکسپیر در لندن کاملاً نامعلوم است. در نوشته های رابرت گرین (Robert Greene)، متعلق به سال 1592، از او به عنوان یک نوکیسه یاد می گردد، اما او احتمالاً از چندین سال قبل از شهر استراتفورد اپان آوُن (Stratford-upon-Avon) به اینجا آمده بود. هیچ کس نمی داند که او در ابتدا در کجا زندگی می کرد. اولین اشاره به زندگی او در لندن به سال 1596 و زمانی بازمی گردد که نام او در اسناد کلیسای سنت هلن در بیشاپسگیت (Bishopsgate)، به دلیل فرار از پرداخت مالیات، ثبت شده است. محل دقیق خانه شکسپیر نامعلوم است. بااین حال، منطقه سنت هلن بسیار کوچک است و مساحت زیادی ندارد؛ بنابراین می توان محل زندگی وی را تخمین زد.

او ممکن است در محل فعلی آسمان خراش چیزگرِیتر (Cheesegrater) در بخش جنوبی این منطقه یا آسمان خراش بزرگ 22 بیشاپسگیت (22 Bishopsgat) ساکن بوده باشد اما به طورقطع یک چیز را می دانیم: او با کلیسای سنت هلن آشنا بوده است. بخش های پایین دستی این کلیسا از نظر ظاهری نسبت به دوران شکسپیر تغییرات اندکی داشته است.

او می توانسته آشنایی خوبی نیز با کرازبی هال (Crosby Hall) داشته باشد؛ عمارتی که زمانی در منطقه بیشاپسگیت قرار داشت. اگرچه این منطقه در طول قرن ها به طور گسترده توسعه یافته، اما کرازبی هال همچنان پایدار و پابرجا است. آجر به آجرِ این عمارت در سال 1910 به محل فعلی آن در محله چلسی منتقل شد.

ممکن است برخی از بزرگ ترین نمایش نامه های شکسپیر در این منطقه نوشته شده باشد. رومئو و ژولیت، رؤیای شبانه نیمه تابستان و تاجر ونیزی، همگی از برترین آثار شکسپیر محسوب می شوند. این منطقه می توانسته به خاطر سالن های نمایش شوردیچ (Shoreditch)، با فاصله 10 دقیقه ای تا بیشاپسگیت، برای شکسپیر کاملاً در دسترس باشد.

کوچ به منطقه ساوت وارک

در سال 1599 یا همان حوالی، شکسپیر در بنک ساید (Bankside)، منطقه ای در کرانه جنوبی رود تیمز، زندگی می کرد. ما چطور از این موضوع خبر داریم؟ با پیدا کردن سندی دیگر در مورد فرار مالیاتی شکسپیر! به نظر می رسد که این بار این شاعر در منطقه لیبرتی آف دِ کلینک (Liberty of the Clink)، در ساوت وارک (Southwark) در کرانه جنوبی رود تیمز زندگی می کرده است. این منطقه به خاطر زندان مخوف آن که حالا یک جاذبه گردشگری است، شهرت داشت. احتمالاً شکسپیر در نزدیکی سالن نمایش گلوب، در جنوب شرقی ساختمان مدرن امروزی آن، ساکن بود.

منطقه باربیکان

شکسپیر در سال 1604 به بالای رودخانه تیمز بازمی گردد. او در اینجا در تقاطع خیابان های مانکوِل (Monkwell) و سیلور (Silver) در منطقه دروازه کریپِلگیت (Cripplegate) یک خانه اجاره می کند. هیچ کدام از این دو خیابان امروزه وجود ندارند، هرچند میدان مانکوِل در باربیکان (Barbican) همچنان به عنوان یادگاری از آن دوران به چشم می خورد.

این نمایشنامه نویس انگلیسی خانه یک پروتستان فرانسوی به نام کریستوفر مونتجوی (Christopher Mountjoy) را اجاره می کند. ما از کجا می دانیم؟ زیرا شکسپیر چند سال بعد در نوشته های خود به یک مشاجره زناشویی با حضور مونتجوی اشاره می کند. در حیاط کلیسای سنت اولاف (St Olave)، پلاکی به چشم می خورد که بر روی آن نوشته است: ویلیام شکسپیر در سال 1604 در همین حوالی در خانه کریستوفر و مری مونتجوی ساکن بوده است.

اقامت در بلک فریارز

بهترین سند موجود از اقامت شکسپیر در لندن، درست در آن طرف سالن نمایش گلوب و رودخانه تیمز در منطقه بلک فریارز (Blackfriars) قرار گرفته است. یک پلاک در سنت اندروز هیل (St Andrews Hill) نشان می دهد که ویلیام شکسپیر در دهم مارس 1613، خانه ای را در بالای دروازه بلک فریارز در این منطقه خریداری کرده است. این تاریخ کاملاً دقیق است، زیرا سند مربوط به این خانه در آرشیو موجود است.

چیزی که این پلاک به آن اشاره ای نمی کند این است که شکسپیر به سرعت خانه تازه خریداری شده خود را به شخصی اجاره می دهد که ملک را از آن خریداری کرده بود. شاید این کار به نوعی یک سرمایه گذاری بوده تا اینکه خود شکسپیر بخواهد در آن ساکن گردد. با این شرایط، شکسپیر اغلب اوقات خود را در استراتفورد اپان آوُن می گذرانده، اما این احتمال وجود دارد که او از یک آپارتمان کوچک و دنج برای آن زمان هایی استفاده می کرد که به پایتخت بازمی گشت. در ضمنً، خانه شکسپیر در دروازه بلک فریارز، یک ورودی قدیمی به صومعه بلک فریارز بود که برای مدت 70 سال هیچ ورود و خروجی به آن انجام نمی شد.

به جرات می توان گفت که اگر شکسپیر با موانع و مسائل قانونی برخورد نمی کرد، ما اطلاعات چندانی در مورد خانه های او در لندن نداشتیم. از 4 آدرس مرتبط با شکسپیر، دو مورد آن از لابه لای اسناد مربوط به فرارهای مالیاتی کشف شده اند و آدرس سوم نیز به حضور او در یک مشاجره زناشویی، هرچند به عنوان شاهد، اشاره دارد.