دامپروری هوشمند با اینترنت اشیاء، از تشخیص باروری تا ردیابی رفتار دام - وبلاگ پارسی

به گزارش وبلاگ پارسی، امروزه به لطف پیشرفت فناوری، حوزه دامپروری متحول شده و امکان نظارت بر محیط نگهداری، ردیابی موقعیت و شرایط سلامتی دام فراهم شده است.

به گزارش خبرنگار حوزه علم، فناوری و دانش بنیان گروه دانشگاه خبرگزاری وبلاگ پارسی، نگرانی فزاینده در خصوص منابع زمین و آب باعث شده کشاورزان در مدیریت محصولات زراعی و دامی خود کوشش بیشتری انجام دهند. علاوه بر این، کاهش ضایعات و کاهش هزینه های کلی، همچنان دغدغه اصلی کشاورزان است.

پیشرفت های جدید در فناوری نقش مهمی در یاری به بهبود کیفیت و کمیت فراوری محصولات کشاورزی دارد. اینجا جایی است که اینترنت اشیاء (IoT) به میدان می آید. اینترنت اشیاء مجموعه ای از فرصت ها را برای کشاورزان فراهم می نماید و به آنها یاری می نماید تا با استفاده از نظارت از راه دور و تصمیم گیری مبتنی بر داده، سلامت دام خود را بهبود بخشد.

دامنه رو به رشد فناوری های کشاورزی، دستگاه های متصل به اینترنت را به ارمغان می آورد تا به سلامتی محصولات زراعی و دام و نیز نظارت بر افزایش بهره وری دام یاری نمایند. در ادامه به روش هایی که اینترنت اشیاء به دام پروری یاری می نماید می پردازیم.

ردیابی حرکت با اینترنت اشیاء

اینترنت اشیاء به نظارت بر مکان گاوها یاری می نماید و از سرقت احتمالی گاوها جلوگیری می نماید. برای مثال شرکت انگلیسی BT توسط همکاری با شرکت نشنال تراست که در حوزه حفظ منابع طبیعی فعال است، روی فناوری ای کار نموده که می تواند مکان گله ها را معین کند.

نظارت بر سطح سلامت دام

نظارت بر سطح سلامتی دام بسیار مهم است چراکه می تواند از ابتلا به بیماری جلوگیری نموده و نیز بیماری ها را در مراحل اولیه تشخیص دهد.

اینترنت اشیاء از گجت های پوشیدنی ای استفاده می نماید که شامل باندهای الکترونیکی است. این باندها می توانند داده ها را به یک سرویس ابری منتقل نمایند. این پوشیدنی ها روی حیوان نصب می شوند، اما سنسورهای داخلی نیز به جمع آوری داده ها یاری می نمایند تا کشاورزان را در خصوص چندین عامل که به طور مستقیم بر سلامت دام تأثیر می گذارند مطلع نمایند.

نظارت بر فشارخون، ضربان قلب، تنفس، سطح هضم و سایر اعضای حیاتی بدن به کشاورزان یاری می نماید تا از سلامت گاو خود به طور آنی درجریان باشند. دستگاه های اینترنت اشیاء همچنین به کاهش نگرانی های مربوط به تغذیه دام یاری می نماید.

تشخیص باروری با تلفن همراه

گاوها در هنگام گرما، دارای یک پنجره کوچک باروری هستند که می تواند به اندازه هشت ساعت در ماه باشد. برنامه Moo Monitor سلامت و باروری گاوهای تنها و آنهایی که در گله ها حرکت می نمایند را تشخیص می دهد تا از این پنجره بحرانی مراقبت گردد. این اطلاعات را می توان به وسیله سنسورهای متصل به یک دستگاه تلفن همراه (که در محدوده 1000 متری عمل می نمایند) جمع آوری کرد.

مدیریت رفتار دام با سنسور

Silent Herdsman نام یک سنسور اینترنت اشیاء است که دور گردن گاو بسته می گردد. این محصول با همکاری دولت اسکاتلند توسط صدها کارگاه لبنی در اروپا خریداری شده است. این سنسور حرکت گاو را در طول روز ردیابی می نماید و پس از عبور گاو از یک نقطه Wi-Fi معین، اطلاعاتی مانند رفتار خوردن و مسائل سلامتی آن را برای کشاورزان ارسال می نماید. این اطلاعات که در سرویس ابری ذخیره می شوند، متعاقباً به رایانه ها نیز ارسال شده تا به وسیله تلفن های هوشمند یا تبلت قابل دسترسی باشند.

بعضی کشاورزان آمریکا برای دوشیدن شیر گاوها از روبات هایی به نام Lely Astronaut استفاده می نمایند که قادر است روزانه بیش از 1000 گاو را شیردوشی کند. این دستگاه دومین روبات عظیم فراوری شیر در ایالات متحده است. این روبات ها به گاو ها اجازه می دهند تا هرموقع میل به شیردوشی داشت این کار را انجام دهد. این امر باعث شده جلسات شیردوشی افزایش یافته و درنتیجه فراوری شیر بالا می رود. از این گذشته ماشین ها هدف مهم دیگری دارند؛ جمع آوری داده ها. گاوها مجهز به شناسه، فرستنده و گیرنده هستند که می توانند گاوها را وقتی آماده فراوری شیر بیشتری هستند، ردیابی نمایند.

جلوگیری از سرقت

سنسورهای اینترنت اشیاء به مکان یابی گاوها در مناطق دور نیز یاری می نماید که سیگنال های هشدار دهنده اولیه را به طور مستقیم به پلتفرم های اینترنت اشیاء ارسال می نمایند. این دستگاه ها دارای یک سیستم مبتنی بر هشدار هستند که وقتی یک گاو دور از دسترس قرار بگیرد، به کشاورز اطلاع می دهد.

بهبود شرایط نظارت کلی بر دام

نظارت بر رفتار گله ها یکی از مهم ترین کارها برای کشاورزان است. با دستگاه های اینترنت اشیاء، به راحتی می توان حرکات گاو که رفتارهای خاصی مانند چریدن یا دراز کشیدن برای جویدن را نشان می دهد، تسهیل کرد. با نظارت بر این موضوع، یک کشاورز به راحتی می تواند تشخیص دهد که آیا گاو در آن موقع به شیردوشی احتیاج دارد یا خیر.

علاوه بر این، دستگاه های اینترنت اشیاء می توانند میزان شیردوشی و سرعت آن را اندازه گیری نمایند. آنها همچنین می توانند میزان غذایی که یک گاو مصرف می نماید و نیز تعداد گام هایی که طی یک روز برمی دارد را ردیابی نمایند.

سنسورهای پوشیدنی که به گردن گاو بسته می گردد، به کشاورزان یاری می نماید تا بر اساس احتیاج دام، شخصاً جلسات نظارت را انجام دهند. اطلاعات جمع آوری شده از فعالیت گاو به یک کشاورز برای بهبود رژیم غذایی و افزایش شیردهی یاری می نماید.

به طور واضح، دیگر احتیاجی نیست کشاورزان بر اساس احساس خود تصمیم گیری های اساسی را انجام دهند و یا از روش های سنتی در دام پروری استفاده نمایند. امروزه راه چاره های اینترنت اشیاء برای دام ها که توسط داده های آنی پشتیبانی می شوند، می توانند در بیشتر جنبه های دامداری، تحولات کلیدی را میسر سازند. درمجموع چنین راه چاره هایی به کشاورزان این امکان را می دهد که از بهره وری و سود بیشتر دامداری بهره مند شوند.

4112/